2

سال پیش همین موقع ها بود که داشتم از آخرین روزا استفاده کنم که برای کنکور سراسری کارشناسی ناپیوسته بخونم.وقتی کنکور تموم شد حس می کردم افتضاح ترین امتحان عمرم رو دادم سعی کردم یه مدتی به بیخیالی بگذرونم ولی هر روز حس می کردم همه چی داره بدتر میشه نمی خواستم کاری رو که شروع کردم نیمه رهاش کنم منظورم همین درسمه از طرفی سرکار خاصی هم نمی تونستم برم چون بازار کار فوق دیپلم به شدت افتضاح بود همه جا ترجیح میدن دیپلم رو به جای تکنسین استخدام کنند نمی تونستم به شغل خاصی فکر کنم باید اول تکلیف کنکور مشخص می شد تنها راهی که به ذهنم رسید این بود که برم یه جا بدون حقوق کار کنم دو تا فایده برام داشت :

1-با یه محیط کاری آشنا می شدم و از روابط کاری سردر میاوردم

2-سرگرم میشدم و اینقد به نتیجه کنکور فکر نمی کردم

اولین جایی که به نظرم رسید بهزیستی بود ولی هر چی تماس گرفتم جواب درستی بهم ندادن خوبه قرار نبود درست حسابی استخدامم کنند

با خیلی جاها تماس گرفتم و آخر یه موسسه قبول کرد که باهاش همکاری کنم موسسه مهر آفرین پناه عصر بچه های بدسرپرست رو تحت پوشش داره قرار شد باهام تماس بگیرند که کار دفتری بکنم یا تدریس ولی تا 1ماه بعد خبری نشد و تا اینکه تماس گرفتند و یه روز رفتم و توی توزیع لوازم التحریر کمکشون کردم روز خیلی جالبی بود همون یه روز باعث شد امسال تابستون هم برم سراغشون تا اگه کاری از دستم برمیاد براشون انجام بدم هر روزی که اونجام حس می کنم چیزایی رو می فهمم که تا الان دقتی روشون نداشتم

یه مقدمه طولانی شد که شبای دیگه بیشتر از این موسسه و بچه ای تحت پوشش بگم و ساعتایی که اونجا گذروندم